De lom is gemakkelijk te herkennen aan de aanwezigheid van één langwerpige rugvin en langwerpige of afgeronde vinnen op buik en staart.
De lom leeft in een diepte tussen 20 en 1000 meter, de volwassen vis wordt 40 tot 90 cm lang en weegt gemiddeld 8 kg. Het grootst bekende exemplaar was 120 centimeter lang en woog 30 kilo. De lom kan 20 jaar oud worden.
Ook al komt de lom ook in het Noorden van de Noordzee voor, hij wordt toch vooral gevist in de koudere wateren van Noorwegen, Rusland en voor de kust van IJsland. De visvangst gebeurt voor 95 % met lijn (longline) aangezien de habitat van de lom (rotsbodem) zich niet leent voor sleepnetten.
De vis wordt zeer vaak gedroogd of gezouten (stokvis of klipvis).
De structuur van het visvlees is iets steviger dan van traditionele kabeljauw. Lom is dus een uitstekend alternatief of variatie voor recepten met kabeljauw. Net zoals kabeljauw heeft lom een vrij neutrale en lekkere smaak. Dankzij deze kenmerken is hij ook veelzijdig: zowel gestoomd, gebakken, gegrild als gefrituurd is deze vis heel lekker.
